Omurga kanseri, birincil ve ikincil tümörlerden kaynaklanabilir. Tümörler omurgada ve omuriliği meydana getiren kemik, sinir ve yumuşak dokuda herhangi bir yerde gelişebilir. Ayrıca omurganın boyun kısmında, sırtta, belde ve kuyruk sokumunda her yerde yerleşim gösterebilir. Tümörler omurga ve omuriliği oluşturan hücrelerden kaynaklanabileceği gibi, vücudun diğer bölgelerinde gelişmiş tümörlerin bu bölgeye yerleşmesiyle de ortaya çıkabilir. İlk grup primer tümörler, ikinci grupta metastatik tümörler olarak tanımlanır.

Hastalarda en belirgin belirti, omurganın ilgili bölgesinden aşağıya ve yukarıya yayılan ağrıdır. Bu ağrı bel ağrısı ya da boyun ağrısı şeklinde olabilir. Özellikle geceleri artan ağrılar, aktivite sonucunda da artış gösterebilir. Kansere neden olan tümör direkt olarak omurilikten kaynaklanıyorsa ya da vertebra nedeniyle oluşmuşsa, tümör omuriliğe baskı yapıyorsa, hastada omurilik bası belirtileri ortaya çıkabilir. Basının olduğu bölgeye göre etkileri farklılık gösterebilir. Göğüste, kol ve bacaklarda uyuşukluk, ellerde, kol ve bacaklarda güç kaybı, yürümekte zorluk gibi belirtiler olabilir.

Hastalara omurga kanseri tanısı için öncelikle fiziki muayene yapılır. Önceden geçirilen ya da tedavisi devam eden kanser öyküsü araştırması yapılır. Eğer tümörün varlığından şüphe duyulursa, direkt grafi, MR, BT gibi tetkiklere başvurulur. Vücutta başka bölgelerin etkilendiği, tutulum olup olmadığını araştırmak için PET, sintigrafi yapılabilir. Yapılan tetkiklerde tümör tespiti olursa, tümörün tipini ve orijinini belirlemek amacıyla biyopsi yapılır. Bu genellikle lokal anestezi ile iğne ya da trokar biyopsisi şeklinde omurga cerrahları veya girişimsel radyologlar tarafından yapılır. Bazı hastalarda açık biyopsi yapılır. Bu şekilde tümörün nereden kaynaklandığı ve tipi tespit edilerek, omurga kanseri için tedavi yolu belirlenir.

Hastalara uygulanacak cerrahi olmayan tedavilerde gözlem, radyasyon ve kemoterapi yöntemleri uygulanır. Eğer tümörler ciddi semptomlara yol açmıyorsa ve agresif yayılım göstermiyorsa, genellikle MR gibi tetkiklerle takip edilir. Kötü huylu tümörler kemoterapi ve radyasyon tedavilerine hassas olabilir. Bu durumlarda dikkatli şekilde bu tedaviler uygulanır.

Omurgadan kaynaklanan tümörler tespit edilirse, hemen cerrahi tedavi uygulanması tercih edilir. Çünkü en kısa sürede kötü huylu tümörlerin kansere yol açmaması için bölgeden uzaklaştırılması gerekir. Hastada ilerleyici nörolojik kayıplar, gaita ve idrar kontrolünün kaybı gibi etkiler oluyorsa, yine cerrahi tedavi tercih edilir. Tümörün omurganın yapısını, dayanıklılığını bozması, omurga hareketlerine engel olması gibi etkileri bulunuyorsa, yine cerrahiye başvurulur. Cerrahi tedavi, tümörün kemoterapi ve radyoterapiye hassas olmadığı durumlarda veya bu tedavilerden yanıt alınamaması halinde de uygulanabilir.

Uygulanan cerrahi tedavide amaç, tümörlü dokunun tamamen ya da kısmen yerinden çıkarılmasını hedefler. Buna karar veren cerrahtır. Tümörün yayılımı, iyi ya da kötü huylu olması, tedavilere hassas olması, nörolojik kayıplara yol açması, hastanın yaşam süresi gibi etkenler bunda belirleyici olur. Risk-yarar oranları dikkate alınarak, tedavi seçenekleri değerlendirmeye alınır. Yapılan cerrahi girişim omurganın ön kısmından ya da arkasından, bazı durumlarda her iki taraftan yapılabilir. Hasta tedaviden sonra 3-10 gün hastanede kalır, ardından belirli süre fizik tedavi ve rehabilitasyon programına tabi tutulur. Bu evde ya da hastanede yapılabilir. Hastaların bir kısmına cerrahiden sonra kemoterapi ve radyoterapi yapılması gerekebilir. Bu tedaviler hastaların iyileşme sürecini etkiler. Genellikle omurga kanserinde 3 ayla 1 yıl arasında iyileşme dönemi geçer. Kansere neden olan tümörün tipine göre, hastalar belirli aralıklarla takibe alınır. Takipte MR, radyografi tetkikleri yapılır. Bunlardaki amaç omurga kanserinin yeniden tekrarlama olasılığını değerlendirmektir.