Sağlıklı bir omurga yapısı önden ve arkadan bakıldığında düzdür. Yandan bakıldığında ise boynun ve belin çukurlu kısmına uyumlu hafif bir sırt çıkıntısı olur. Boyun omurga eğriliğinde esas olarak önden ve arkadan bakıldığında omurgada sağa ya da sola doğru eğrilikler gözlenir. Sırt ve bel bölgesini meydana getiren omurgalardaki eğriliklere “skolyoz” denir. Skolyoz, doğumdan sonra erken bebeklik döneminden erişkinliğe kadar her yaşta görülebilmektedir. Eğriliğin görüldüğü yaşa, tipine ve eğriliğin geliştiği yere göre hastalığın seyri ve tedavi seçenekleri farklılık gösterebilir. Skolyozun türlerine göre sebepleri araştırıldığında, kalıtsallık, sinir-kemik denge hastalıkları, hormonal nedenler gibi pek çok faktör bulunur. Skolyoz hastalığında ortaya çıkan omurga ve göğüs kafesindeki şekil bozukluklarının hayati fonksiyonları en çok etkileme sebebi, eğrilik ilerlediğinde kalp ve akciğer kapasitesini bozabilmesi ve ciddi derecede sistemik problemlere yol açabilmesidir. Bu nedenle, erken tanı ve tedavi, çoğu hastalıkta olduğu gibi bu hastalıkta da son derece önemlidir. Eğriliğin tipi ve derecesine göre bazı eğrilikler yakın takibe alınır fakat bir tedavi uygulanmaz. Bazılarında egzersiz ve korseler ile desteklenir ve bunun yanı sıra bazı ameliyat yöntemleri tedavi seçenekleri arasında yer alır.

Omurga eğriliği gelişen hastalarda sırt omurgalarındaki eğriliğin derecesine, seviyesine, tipine göre bel girintilerinde, omuzlarda ve göğüs kafesinde simetrik bozukluklar ve gövdenin bir yana doğru eğriliği gözlenebilir. Büyüme çağında bu eğriliğin gözlendiği hastalarda, özellikle 11 ile 13 yaşlar arasındaki hızlı büyüme döneminde sırt ve bel bölgesinde eğrilikler hızlı gelişme gösterip kısa sürede belirginleşebilir. İleriki yaşlarda ortaya çıkan skolyozda ise kişinin omurgasındaki yıpranma ve bozulmalara bağlı eğrilikler, bel ve sırt ağrıları meydana getirebilir.

Büyüme döneminde meydana gelen boyun omurga eğrilikleri genellikle kişilerin omuzları arasındaki yükseklik farkları, beldeki yükseklik farkları ve sırtta tek taraflı ortaya çıkan geniş çıkıntılardan dolayı skolyoz hastalığı fark edilebilir. Bunlarla birlikte öne eğilme testi, hastalığın tanısında önemli bir yere sahiptir. Bu testte kişi ayakları birleşik pozisyonda, dizlerini kırmadan öne doğru eğilir. Yukarıdan bakıldığında sırtın sol ve sağ yanındaki yükseklikler arasında farkın olması, özellikle sırt bölgesi omurgalarının eğriliği tanısında önemli bir göstergedir. Sırttaki eğriliğin tanınmasında, çekilen omurga grafilerinin yanı sıra bilgisayarlı tomografi ve manyetik rezonans görüntüleme yöntemlerinden de yararlanılabilir. Çocukluk çağı boyun omurga eğriliği hastalığı, erken dönemde teşhis edildiğinde, ameliyatsız ya da ameliyatlı girişimler ile daha ileri yaşlarda ortaya çıkabilecek benzer problemlerin önüne geçilebilir. Büyüme çağında olan çocuklarda, her yaş gurubu için farklı tedavi yöntemleri vardır. Fakat hepsinde hedeflenen amaç, meydana gelen eğriliğin kabul edilebilir sınırlar içerisinde kalmasını sağlayarak bu durumun ilerleyişini durdurabilmektir. İleri aşamadaki eğriliklerde ise amaç, ameliyat ile eğriliği düzeltebilmek ve düzeltme sonrası mevcut yapıyı koruyabilmektir.

Skolyoz tedavisi hastalığın özellikleri ve oluşma tiplerine göre farklılıklar göstermektedir. Doğuştan sırt ve bel omurgalarında yapışma bozukluğu görülen hastalarda bu durum daha hızlı gelişebilir. Eğriliğin derecesine, meydana geldiği yere ve eğriliğin şiddetine göre korse tedavisi uygulanır veya ameliyat yapılır. Erken yaşta gelişen, kendiliğinden düzelmeyen eğrilikler, çoğu kez küçük yaşlarda yapılacak ameliyatlar ile tedavi edilebilir.

İhmal edildiğinde hayat kalitesini ve fiziksel görüntüyü bozan bu hastalığın erken tanı ve tedavisi çok önemlidir.