Omurga eklemleri, birbirlerine eklemlenen omurlardan meydana gelen ve kafatasından leğene denli uzanan kemik eksen. Omurga; boyundan başlayıp kuyruk sokumuna denli sürdürür. Hafif "S" şeklindedir. 33 omurdan meydana gelmiştir. Boyun (7 omur), sırt (12 omur), bel (5 omur), sağrı (5 omur), kuyruk sokumu (4 omur) olmak üzere 5 bölgeye ayrılır. Omurların omur delikleri birleşerek omurga kanalını oluşturur. Omurga kanalında omurilik bulunur.

Omurgayı meydana getiren omur kemikleri birbirlerine yarısı oynar eklemlerle bağlanmıştır. Sadece sağrı ve kuyruk sokumu omurları aralarında oynamaz eklemler bulunur. Omurga, 5 etaptan meydana gelir. Bunlar; boyun, sırt, bel, sağrı ve kuyruk sokumudur. Omurga hem bir omuriliği korumaktadır hem de iskelete arkadan yardım verir. Vücudun yüksek durmasını olanağı sağlar. Kaburga ve iç uzuvlara bağlanma yerleri oluşturur. Omurga S biçimde kıvrılan bir mimari olduğundan yaylanma becerisi ve balansta kolaylık olanağı sağlar.

Omur gövdelerinin bizzat içlerinde yaptıkları eklemlerdir. Omurgayı mahaline getiren omurlar, birbirleri üzerine sıralanarak içlerinde omurga eklemlerini yaparlar.

Omur gövdelerinin üst ve aşağı yüzlerinden meydana gelir. Omur gövdeleri arasındaki eklemleşme yarısı oynar eklemler grubundandır. İki omur cismi aralarında, ortası eklem diski çekirdeği olarak bilinen narin bir bölüm ile omurlara sıkıca yapışan katı bir etaptan meydana gelen eklem diski vardır.

Bağlantının sağlamlaştırılmasını, kemikler arası bağlar olanağı sağlar. Eklem bağları bağ dokusundandır ve tüm omurga süresince yayılmışlardır: Art kafa kemiğinden kuyruk sokumu kemiğini ve omur gövdesini birleştiren öndeki bağlar; kuyruk kemiğine denli uzanan arka bağlar. Omurga bedendeki çoğu kemik yapısının birleştiği yerdir. Kafa tasından kuyruk sokumuna denli uzanan bu kemik yapısı gövde bölümünün temelini oluşturmaktadır. Omurga sırt süresince uzanan ve vücuda yardımcı olan bir kemik yapısıdır. Omurga vücutta mühim bir vazife üstlenmektedir. Omurganın yapısında 33 adet kemik bulunmaktadır. Bunların her birine omur adı verilmektedir. Bu omurlar sıra şeklinde birleşerek omurga oluşturmaktadır. Omurların büyüklükleri bulunduğu yere göre çeşitlilik gösterebilmektedir. Şunlar bulunduğu yerlere göre şu adları almaktadırlar.

Cervikal Vertebraları: 7 adet durumda olan bu omurlar omurganın kafatası bitim noktasında koltuk almaktadırlar. Buradan geçtiğimiz sinirler kolların ve ellerin davranış ettirilmesini sağlamaktadır. Şayet omurgada bu alanda bir hasar meydana gelirse kollarda ve vücudun aşağı kısımlarında felç meydana gelebilmektedir. Bu felç en son derece riskli olduğunda ölümle dahi sonuçlanabilmektedir.

Torakal Vertebralar: Ense kökünden kaburgayla omurganın birleştiği kısma denli durumda olan bölgedeki 12 omurdan meydana gelen alandır. Bu Bölüm gövdenin kontrolünü sağlamaktadır. Omurganın bu kısmında rastgele bir hasar meydana gelirse birey gövdeden aşağıda olan bölümde felç geçirebilmektedir. Bacaklar ve ayaklar fonksiyonlarını yitirebilmektedir.

Sakral Vertebralar: Kuyruk sokumu bölgesindeki 5 adet omurdan meydana gelmektedir. Omurganın bu kısmı ayakların, genital bölgenin kontrolünü sağlamaktadır. Bu alanda meydana gelebilecek bir hasarda genital bölge ve ayaklar işlevini yitirebilmektedir.

Coxygeal Vertebralar: Kuyruk sokumunun uç bölümünde birleşen 3-4 omurdan meydana gelmektedir. Omurganın bu kısmı en az bozukluğa sebep olabilecek bir bölgedir. Burada meydana gelebilecek bir hasar kısmen ayakların işlevinde sorun meydana getirebilmektedir.

Omurların aralarında diskus bulunmaktadır. Bu diskler omurgayı meydana getiren omurlar aralarında yastık misyonu görmektedir. Bu diskler yardımıyla omurga kemiklerinin aşınması önlenmektedir. Bu diskler omurganın davranış edebilmesini imkânı sunan esnek bir yapıda olmaktadırlar. Bu disklerle beraber omurga ligaman denen bağlantı dokularıyla sarılı bir kemik yapısı olmaktadır. Bu bağlantı doku yapısı, omurganın bir tüm olmasını sağlamaktadır.